Kers op de Taart
Door John van der Veer, HVT 10, oktober 2023
Zodra Bowers & Wilkins ter sprake komt zijn de oren gespitst. Gaat het om de 800-serie, dan draaien de voelsprieten automatisch mee naar standje max. Met de D4 generatie komt Max in pole position. En als het nieuws de ether verblijdt dat twee modellen uit deze toprange zijn gepromoveerd tot ‘Signature’ versie gaan de remmen definitief los. HVT mocht op audiëntie bij de Bowers & Wilkins 805 D4 Signature. Op naar Eindhoven.
Het uitbrengen van een Signature is bij Bowers & Wilkins altijd een bijzondere aangelegenheid. Het gebeurt nooit ‘zomaar’. En als het gebeurt, dan is het resultaat meestal dat elementen uit een veel duurdere lijn verhuizen naar de Signature-versie van een prijstechnisch vriendelijker model. De cosmetische aanpassing speelt ook een rol, maar is nooit essentieel. Hoe dan ook, het is altijd weer een feest om te genieten van de expertise van Bowers & Wilkins in een toegankelijker prijsklasse. Heb het tot nu toe twee keer mogen meemaken, met de 702 Signature en de 705 Signature. Beide heb ik lang in huis mogen hebben, van beide gold dat ook voor de ‘reguliere’ 702 en 705, en allebei hebben ze eigenschappen die zijn van afgeleid van de 802 en de 805, toen nog van de D3 generatie. Wat als eerste opvalt bij de Signatures is het chique voorkomen. Alleen al voor het ‘signature’ plaatje zou je een moord doen, als de ster op de boeg van een Mercedes Benz. En de ebbenhouten laag fineer doet ook veel, is heel fraai en heeft een unieke nerf, zodat ieder exemplaar anders oogt. Het ontwerp van het wisselfilter is voor de 702 Signature opgewaardeerd. Voor zo’n drieweg systeem kan dit een complexe aangelegenheid zijn, met grote gevolgen voor het geluid. ‘Gebleven zijn de (in beide Signature modellen) toegepaste tweeter van carbon in een eigen, uit één stuk aluminium gefreesde behuizing, de mid/laag driver van Continuüm, de drie woofers en het aluminium chassis. In de 800 serie is de toplijn Mundorf condensatoren toegepast, financieel niet haalbaar voor de 700, ook niet voor de Signature lijn, maar ten opzichte van de 700 S2-serie zijn in de Signature wel verbeteringen toegepast. Wat, dat blijft grotendeels geheim.’ Citaat uit eigen verhaal, en deels ook toepasbaar op de chique versie van de 805 Signature, vooral wat betreft de geheimhouding. Met reden, en terecht.
Naar boven, vanaf de bovenste etage
De veranderingen bij de 702 Signature zijn mutatis mutandis van toepassing op de 705 Signature, zij het dat de monitor een minder complex stelsel van drivers heeft, uiteraard. De 700 is traditiegetrouw een populaire serie van Bowers & Wilkins, mede door het prijstechnische aspect. En de 705 Signature heeft in die bijzondere status van meet af aan een prominente positie verworven, zowel bij pers als audioliefhebbers. En ook op ondergetekende heeft de bescheiden monitor grote indruk gemaakt. Voor de signatures uit de 600-serie werd naar de 700 gekeken, die op zijn beurt naar de 800-series keek. De 800 is de toplijn, waarvan de D4 de laatste generatie is. Waaraan ontleent de 805D4 de status ‘Signature’, als we al op de bovenste etage zijn beland? Gedeeltelijk doet Bowers & Wilkins een boekje open maar niet in alles, zoals we inmiddels gewend zijn. Maar eerst gaan we in op een deel van de geschiedenis van B&W, zoals altijd toegelicht door een onvermoeibare Ronald Dijkstra, de wandelende, immer enthousiaste encyclopedie als het om ‘zijn’ merk gaat. Na de eerste schreden van John Bowers op het luidsprekervlak voor de directe omgeving, zette hij in de tweede helft van de jaren zeventig alles in op de ontwikkeling van een model waarmee de visionair naar eigen zeggen een nieuwe standaard wilde zetten. Nog in hetzelfde decennium realiseerde hij zijn droom, de eerste 801, een aanduiding waarmee hij vooruitblikte op de jaren 80 van de vorige eeuw. Het model sloeg in als een bom, evenals de generaties die daarop volgden, zowel bij de audioliefhebbers als de grote studio’s. Zag laatst nog een opname van The Analogues, een live-registratie van ‘hun’ versie van Abbey Road, het laatste album van The Beatles, vanuit de Abbey Road studio’s. In de controleruimte van het legendarische complex, anno 2021, prijkten voor de afluistering drie exemplaren van de 801, in moderne(re) versies. Was onlangs op bezoek bij Peter Riebeek, in het nieuwe onderkomen van zijn Studio 150, de Bethlehem kerk in Amsterdam-Noord. Peter is naast eigenaar en engineer ook enthousiast hifi-liefhebber. En vast onderdeel van zijn set is de originele versie van de 801.
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS
