Cover story

Hegel Röst en Mohican

Het is wit en het…

Door Michel van Meersbergen, HVT 11, november 2016

Afgelopen mei tijdens High End 2016 voorgesteld aan het publiek en verkrijgbaar in wit. Niet in zilver, niet in zwart of andere kleur. Alléén in wit. Anno 2016

En in oktober van datzelfde jaar 2016 wordt een kleine, maar zeer betekenisvolle stap in huize Van Meersbergen gezet: ik moet de vliering op om wat cd’s te pakken. En dat doe ik met gekruiste vingers; in de loop der jaren zijn er best een hoop op de Koninginne- c.q. Koningsdagen verkocht. Ik besef me dat dit de tweede maal is dat ik deze ‘beweging’ maak. Mid jaren ’90 van de vorige eeuw deed ik het ook. Toen om lp’s te pakken. Wentelend in een soort van neo-nostalgie en allerhande contemplaties die bij een bepaalde leeftijd schijnen te horen maar waarmee ik u niet lastig zal vallen kijk ik nog maar eens naar de opgestelde set. Opgebouwd uit twee heuse primeurs en een paartje bekenden. Dat laatste slaat op twee vuurrode KEF LS50’s, de echte primeurs betreffen de Hegel Mohican cd-speler (waarover in de zeer nabije toekomst een review) en de Hegel Röst geïntegreerde versterker. Het is de, dus alléén in wit verkrijgbare, Röst die in deze review voornamelijk aan het woord zal zijn.

Bent Holter

Geestelijk vader van en drijvende kracht achter Hegel is Bent Holter. Een ieder die Bent in levende lijve heeft ontmoet weet een aantal kloeke anekdotes ten gehore te brengen en dat zorgt er weer voor dat hij erg hoog staat op mijn lijstje van ‘te ontmoeten audio mannen/vrouwen wegens…’ Het zal er wel eens van komen.
Bent heeft een uitgesproken mening over versterking. Het laat zich het beste samenvatten als: ‘Harmonische vervorming is het ergste wat ons kan overkomen’. Gewapend met een MoS Halfgeleider Fysica en bovenstaand samengevat uitganspunt heeft hij ontwikkeld wat wij nu kennen als SoundEngine Technology. Het concept daarvan is eigenlijk heel eenvoudig. Namelijk de vaststelling dat elk versterkend onderdeel een harmonische vervorming kent en daaruit volgend natuurlijk het tegengaan van die vervorming. De uitwerking is een ander verhaal. In conventionele versterkerontwerpen, waaraan ondergetekende zich ook schuldig heeft gemaakt, zal in gunstige gevallen de vervorming van een ‘trap’ worden opgevangen door een volgende trap die vervolgens uit een ander component, andere instelling of andere infrastructuur rond die versterker. Hoewel het niet echt zal worden toegegeven; de uitkomst daarvan wat het is: een compromis. Hier wat behouden, daar wat verliezen, daar wat winnen. En dit is dus precies wat Bent met SoundEngine wil bestrijden. Geen. Compromis. Punt.