Met keizerlijke overmacht
Door Ernst Neve, HVT 1, januari 2018
Het bezoek aan Hifi Solutions was deze keer tweeledig. Nou ja ledig. John van der Veer en ondergetekende mochten er eens samen op uit. Daarom togen wij getweeën richting de Amsterdamse Muiderstraat. Ik voor Dé Hifi Oplossing en John voor de recensie van de Q-Acoustics Concept 500 die aldaar voor hem stonden opgesteld. Eigenlijk werden het twee duo-recensies, hetgeen de pret overigens geenszins drukte.
Natuurlijk begon het verhaal als altijd met een gezellig onderonsje, met dat verschil dat er een deelnemer extra was. Gezien John’s extreem gezellige en Amsterdamse inborst duurde het nog geen tien minuten voordat hij was ingeburgerd en werd opgenomen in de hechte groep. Ik moest er eigenlijk een schepje bovenop doen om niet achtergesteld te worden. En dat is lastig als je kompaan argeloos zijn gitaar uit de gloednieuwe, vederlichte en op maat gemaakte carbon gitaarkist pakt. Tranen werden geplengd op elkanders kippenvel toen de eerste noten van de snaren geplukt werden. We konden even resetten vooraleer er naar reproducties geluisterd zou worden. Toch wel de manier om alles even een plek te geven.
Vol verwachting
Laat ik de Q-Acoustics nu even te kort doen en met één zin beschrijven: in staat om mee te groeien met elektronica variërend van 4.000 tot 25.000 euro, nimmer een krimp gevend als het om muzikaliteit gaat. Een prachtige luidspreker om te horen én om te zien. Het tweede deel van ons bezoek is wat mij veel meer aanging; Dé Hifi Oplossing die voor mij/ons was klaargezet door de heren van de mooie geluidsoplossingen. Ik had de luidsprekers al eens eerder mogen meemaken, de Bowers & Wilkins 800 D3. Ik had ze alleen nog nooit gehoord met het Japanse merk Accuphase. Voor mij stonden een overmacht aan klassieke high end. De puur in klasse-A werkende eindversterker met z’n grote, maar toch ingetogen VU meters, een bak van een voorversterker, CD speler, DA converter en omdat Rick het niet kon laten een Aurender N10. Er stond gewoon een muur aan high end voor ons waar de kwaliteit simpelweg vanaf droop. Ik meende John wat kwijl uit zijn mondhoeken te zien wegvegen, dat wellicht vanwege de Pavloviaanse verwachting spontaan was komen opzetten. Hij speelt tenslotte thuis al eeuwen met B&W. Vol verwachting klopten onze harten al wat sneller.
