Dat moet beter kunnen.
Door Ernst Neve, HVT 12, december 2016
Als een no-nonsense bedrijf als Hegel in Nederland gedistribueerd wordt door de mannen van KEF/GP Acoustics, dan weet je gelijk hoe het zal gaan als je wordt uitgenodigd om als schrijvende pers mee te gaan tijdens een dealerbezoek aan de Hegel fabriek. Dat wordt knallen. En dan op alle fronten; want zowel bij Hegel als bij KEF weet men niet alleen van aanpakken maar ook van doorpakken. We zijn hier niet om vliegen te vangen, maar om te horen wat Hegels laatste telgen kunnen. Theoretisch én in de praktijk.
De zoetgevooisde stem
Voor mij waren het vier vliegen in een klap. Niet alleen was ik nog nooit in Oslo, of heel Noorwegen eigenlijk geweest, ook had ik nog nooit voeten gezet op de heilige grond van Hegel. De laatste twee vliegen bestonden uit het horen en zien van de nieuwste geïntegreerde versterker, de Hegel Röst en wellicht de laatste CD speler van het merk, de Hegel Mohican. Nu zal je misschien denken dat een naam als Röst een beetje gek is, maar als je je bedenkt dat het in het Noors onder andere zoetgevooisde stem betekent, en fonetisch eigenlijk al aangeeft wat er speekt, gaat de naam meer en meer spreken. De naam Mohican voor de laatste CD speler spreekt voor zich, lijkt me. Maar Hegel, of liever gezegd Bent Holger, de eigenaar, gaat een stuk langer terug. Om een goed beeld te krijgen moeten we zelfs terug naar eind jaren zeventig.
Van geluidstechnicus tot elektronica-ontwerper
De eerste versterkers van de hand van Bent waren gitaarversterkers. Hij begon al met bouwen vanaf een jaar of twaalf en speelde in zijn vroege jaren in verschillende bands met klinkende namen als “The Fucking Fenders” en “The Hegel Band”. Gelukkig heeft de tweede naam als basis gediend voor zijn bedrijf. Sterker nog; The Hegel Band speelt nog steeds en Bent hanteert in die band met verve de gitaar. Naast optreden bouwde hij veel maar dan gitaarversterkers alleen. Mengtafels, effectapparaten, eigenlijk alles wat een band nodig kan hebben, bouwde hij. Omdat er geen geld was om de spullen te kopen. Zo simpel was het, hij moest eigenlijk wel. Toen de band al even uit elkaar was, bleef Bent actief in het live circuit. Hij werd FoH (front of house) geluidstechnicus voor verschillende bands uit Noorwegen in de regio Trondheim.
