Een bit is en blijft een bit
Door Michel van Meersbergen, HVT 3, maart 2021
Samen met het meer en meer volwassen worden van streaming audio is het aanbod streamers dat het predicaat ‘High-End’ draagt navenant meegegroeid. Nu is zo’n predicaat op zichzelf niet echt heel betekenisvol, de daadwerkelijke toekenning zal alleen in de oren van de luisteraar kunnen (en mogen) plaatsvinden. Desalniettemin hangen aan streamers in die veronderstelde bovenklasse stevige prijskaartjes en dat laatste doet nogal eens een berg van kritiek ontketenen, want: ‘het is niet meer dan een computer!’ Dat is natuurlijk ook zo, edoch, edoch…
Functioneel heeft de criticaster natuurlijk gelijk, elke streamer is niets meer dan een computer die een reeks bits van A naar B transporteert. Vanuit dat perspectief zijn die hoge prijzen inderdaad belachelijk. Toch voelt dit functionele ‘aanvliegen’ van het opereren van een streamer niet terecht. Pas die benadering toe op bijvoorbeeld een draaitafel: ‘het gaat alleen maar om het laten ronddraaien van een zwarte schijf, dus alles dat de prijs van een dumpproduct uit een niet nader te benoemen Aziatisch land overstijgt, is je reinste oplichting’ zal – overigens zeer terecht – op heel veel weerstand stuiten. Ik heb Jord Groen, de stuwende kracht achter en ontwerper bij het Nederlandse Pink Faun, bekend van de 2.16, 2.16x en binnenkort de 2.16 ultra streamers, deze situatie eens voorgelegd en dat liep uit op een lang gesprek. Wat volgt is een samenvatting van dat gesprek waarin een aantal kritische punten van een streamer-ontwerp de revue zal passeren. In ieder geval van toepassing op de streamers van Pink Faun maar, zo benadrukt Jord, zeer waarschijnlijk ook op de betere streamers van de relevante merken.
Bits are bits
Het begint waarmee het begint: het signaal. Het ‘digitale’ signaal. De quotes omdat een dergelijk signaal eigenlijk niet als zodanig bestaat; het zijn analoge golven die als ‘enen’ en ‘nullen’ kunnen worden geïnterpreteerd. Op voorwaarde dat die ‘enen’ en ‘nullen’ herkenbaar blijven voor het systeem zal de ‘digitale’ informatie altijd in ongewijzigde vorm worden overgedragen. Wanneer dit niet het geval is, zal een deel van die informatie opnieuw worden opgevraagd om het geheel sluitend te krijgen. “Hartstikke robuust”, in de woorden van Jord. “Zeker in een netwerkomgeving, waarin een ‘retry’ een vertraging in het proces betekent, maar voor de gebruiker achter het scherm niet waarneembaar is. Maar dat is helaas niet het geval bij muziekreproductie, daar is het nogal hoorbaar – net zoals de ruis die wordt meegedragen op het digitale (netwerk) signaal. Robuust en tegelijkertijd héél kwetsbaar.”
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS
