Recensie

Bowers & Wilkins 801D4

Met een persoonlijke noot

Door Christiaan Punter, HVT 12, december 2021

Mijn eerste ervaring met Bowers & Wilkins gaat terug naar toen de Nautilus-serie 22 jaar geleden werd geïntroduceerd. In die tijd was ik op zoek naar nieuwe luidsprekers en raakte helemaal verliefd op de gewelfde nieuwe Nautilus-vorm, vooral de qua afmetingen nog acceptabele N802 met zijn intrigerende slakkenhuis-geïnspireerde behuizingen voor de middentoner en tweeter. Helaas lag de N802 stevig buiten mijn financiële bereik en dus bleef het bij dromen.


Dit bracht mij ertoe te gaan luisteren naar de modellen aan de andere kant van de Nautilus reeks en na een winkelbezoek aan Hobo Hifi in Amsterdam ging het tussen de verrassend ruimtelijk spelende N805 en de meer volwassen N804 die met zijn kenmerkende FST middentoner een tikkeltje dichter bij de 802’s in de buurt kwam.
Een thuisluistertest bracht zekerheid en daarmee had Hobo Hifi een nieuwe klant en ik een nieuwe set N804’s. Deze speakers zouden gedurende jaren van systeemupdates niet van hun plaats wijken.

10 jaar later introduceerde B&W de diamantserie, waarbij een tweeter gemaakt van industriële diamant werd gebruikt. Tot B&W dit introduceerde, was diamant alleen voorbehouden aan zeer exotische ultra-high-end luidsprekers met aanverwante exotische prijskaartjes. Oh boy, ik kon ze eigenlijk nog steeds niet betalen, maar net als voorheen, had het 802-model op mij een onweerstaanbare aantrekkingskracht.

Hans-Peter bedankt!

Hobo Hifi stemde opnieuw in met een thuisdemo (dank voor het vertrouwen, Hans-Peter Rietveld!) en dit werd mijn eerste ervaring met de 802D. Oeioeioei, dit was inderdaad wel wat anders dan mijn Nautilus 804’s! Bijna alle aspecten werden beter, zoals bijvoorbeeld de breedte- en diepteafbeelding en de gelaagdheid maar ook de focus, precisie en vooral ook de verfijning en luchtigheid in het hoog. Diamant zou hard klinken? Nou, met de 802’s zeer zeker niet. Het hoog van de 802D was zo bijzonder hoog oplossend en vloeiend dat zelfs vriend JW, een fervent ribbon-man, onder de indruk was. Als ik alles op alles zette kon ik met behulp van een lening de 802D’s aanschaffen maar helaas bleek al snel dat de luidsprekers voor mijn ruimte een veel te potente bas hadden en met die dunne muurtjes hadden de buren ook nog eens last van mij. Dus dat feest ging niet door. Zucht! Opeenvolgende luistersessies in andere systemen bevestigden later dat de 800 weliswaar meer uit de kluiten is gewassen dan de 802 maar dat hij neutraler is afgestemd en bezit over een zeer lineaire bas en dat verschoof mijn aandacht naar het topmodel, dat ik al helemaal niet kon betalen! In 2011 was ik in de gelukkige positie om een tweedehands paar 800D’s voor een zeer goede prijs te bemachtigen, en dus waagde ik de sprong. Deze keer zat de akoestiek van mijn net nieuw betrokken woning tegen en kwamen de magistrale luidsprekers nauwelijks tot hun recht. Helaas betekende dit het voortijdige einde van mijn relatie met het merk, waarop ik een heel andere richting ben ingeslagen met Magnepan-, Martin Logan- en Apogee-luidsprekers.

Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS