Recensie

Chord Electronics Hugo TT2

British Racing Aluminium

Door Michel van Meersbergen, HVT 5, mei 2020

Denkend aan Chord Electronics zal bij velen het opvallende uiterlijk van dit Britse merk als eerste komen bovendrijven. Hoewel wij liefhebbers van muziekweergave natuurlijk nóóit op het uiterlijk afgaan, ik herhaal: nóóit!, kijken we natuurlijk liever naar iets spectaculairs dan een fantasie- dan wel vormloos blok materiaal. ‘A book is judged by its cover’ heet dat dan. Wij liefhebbers weten wel beter: ‘a book is judged by its story!’ Ter review de Chord Electronics Hugo TT2 (and its many adventures).


De komst van de Hugo TT2 heeft nogal wat tongen losgemaakt en zonder omhaal is de TT2 een referentie geworden voor… tja voor wat eigenlijk? Multifunctioneel als de TT2 is, zijn er de nodige opties om verschillende podia te bestormen. Hoofdtelefoonversterker, DAC, voorversterker én, maar dan een beetje stiekem, versterker. Dat laatste onder een zeker voorbehoud; hoog-rendement luidsprekers zijn nodig, evenals een kabelombouw. Zolang je niet precies weet hoe dat te doen, is een toegewijde versterker ‘the way to go’. Als opvolger van de Hugo TT (Table Top) heeft de TT2 de nodige veranderingen ondergaan. De meest opvallende – en controversiële – is de voeding: van accu naar een adapter-voeding in combinatie met supercaps. Hoezo controversieel? Ik kom er later op terug… De behuizing is iets aangepaster zijn meer aansluitmogelijkheden en ‘last but certainly not least’: de prestaties zijn veranderd.

FPGA

Het hart van de TT2, zoals alles digitaal van Chord Electronics, wordt gevormd door een FPGA-processor (Field-Programmable Gate Array). Deze processoren zijn van zichzelf functieloos en kunnen door een gebruiker naar eigen behoefte geprogrammeerd worden. Chord Electronics is hierdoor niet afhankelijk van chipsets van derde partijen waar, in search of the perfect sound, omheen gewerkt moet worden om een gewenst einddoel te bereiken. Het geeft natuurlijk ook de mogelijkheid om het signaal precies naar eigen inzicht te kunnen ‘behandelen’. Zo is Chord Electronics bijzonder trots op het feit dat zij de processor van de TT2 van maar liefst 98.304 filter-taps heeft kunnen voorzien. (dit tegenover de 49.152 van de TT). In vergelijk: een conventionele chipset heeft gemiddeld 256 taps – zie het als controlepunten voor het signaal en de mogelijkheid op die punten een correctie toe te passen. Nu lijkt het mij sterk dat alle 98.304 taps ook daadwerkelijk als correctiepunten gebruikt worden, zou dat wel het geval zijn, dan lijkt het me dat andere punten in de schakeling de nodige aandacht behoeven. Op persoonlijke titel moet ik denken aan de Sound Engine-schakeling van Hegel: een constante bewaking van het signaal en correctie daarvan wanneer nodig. In deze hypothese is de verdubbeling van het aantal taps dus duidelijk meer dan alléén een staaltje wollige marketing.

Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS