Apenhaar, moleculen en het scheppingsverhaal
Door John van der Veer HVT 09, september 2019
Na de upgrade in de voeding werd het hoog tijd voor een volgende boost in mijn set: een luidsprekerkabel en interlink van veel beter kaliber dan ik in de huiskamer gewend ben. Om een zo eerlijk mogelijk vergelijk in de debuterende oren te krijgen zijn de kabels vanaf de kakelverse staat in zeven dagen beluisterd en in diverse stadia omschreven. Clarus is de naam. Groot zijn de consequenties.
Natuurlijk was het niet de eerste ervaring met goede kabels. Regelmatig leveren importeurs apparatuur die ‘voor alle zekerheid’ (ach, zo’n muzikant met van die gitaarsnoertjes) is voorzien van langdurig ingespeelde interlinks. Ben dan allang blij, en wie ben ik om vervolgens toch eigenwijs mijn eigen zooi (“apenhaar”, volgens onze genuanceerde hoofdredacteur) in te zetten? Ook op ‘reportage’, een actieve omschrijving van droomreisjes langs hemelse geluiden, gelardeerd met hemelse hapjes, drankjes en dames, is al die fantastische apparatuur uiteraard voorzien van de allerbeste bekabeling. Weet nog goed dat ik bij Michael Huigen van Reference Sounds (ja, die ja, de importeur van Wilson Audio en Dan D’Agostino, tja…) aan kwam zetten met de Mytek Manhattan II en de Brooklyn Amp. Zonder mijn meegebrachte zwarte spaghetti ook maar één blik waardig te gunnen werd resoluut de eigen bekabeling ingezet. Allemaal leuk en aardig en vanzelfsprekend, uiteraard, maar waar is het eerlijke vergelijk? Eigenlijk zou je ze na elkaar moeten beluisteren! En wat klopt er nou eigenlijk van dat verhaal van het inspelen? Ja, ik ken het fenomeen van luidsprekers, versterkers, iedere variant op wat je tegen de oren plakt en heel erg goed van mijn gitaren en buizenversterkers. Maar kabels? Om de proef op de som te nemen kwam Ernst met een megachique set van nieuwkomer in Nederland Clarus. Zowel het merk als de toegeschoven exemplaren zijn nagelnieuw, zo maagdelijk als vers gevallen sneeuw en peperduur. Het plan: vervang dat apenhaar door high-end kabels en beschrijf van dag tot dag wat er gebeurt met het geluid. Dat… hebben mijn oren en buren geweten.
En schiep God de moleculen
Of ik de kabels in één richting wil monteren. Want als je ze na het inspelen omdraait, moet het hele proces weer van voor af aan beginnen. Tuurlijk Ernst, wat jij wilt. Een gitaarleerling, ingenieur installatietechniek, onderschrijft echter het verhaal. “Het is bekend van hoogspanningskabels. De moleculen hergroeperen zich door de stroom, waardoor de elektronen de energie efficiënter doorgeven”. Weer wat geleerd. De Clarus Crimson Speaker Cable heeft aan één kant banaanstekers en aan de andere kant van die vorken. Dat beperkt de keuze, in ieder geval met Mytek Brooklyn Amps van slechts één eenheid hoog, want je kunt op geen enkele manier de vorken horizontaal aan de luidsprekeruitgangen bevestigen. Verticaal kan wel, maar dan moet je boven of onder de eindtrap(pen) eerst flink wat ruimte creëren. Ok. De vorken bij de luidsprekers dus. Bij de Yamaha’s op zich geen probleem, ware het niet dat de vergulde tweetand in verticale stand niet om de cilinder van de aansluiting past. In het midden van die cilinder zit een verticaal gat, om kabels zonder plug te monteren. Dat gat versmalt de cilinder, waardoor de vork op die plek horizontaal wèl past. De constructie van de kabel staat horizontale montage echter niet toe. Wat rest is diagonaal. De gouden tandjes huppelen nu alle vier dezelfde kant op. Ook leuk. Het gewicht en de stijfheid van de kabel veroorzaken bij de eindtrap wat komische taferelen. De banaan kan de grip op de uitgang verliezen. En de arme Brooklyn Amp verliest haar balans door al het geweld van die brandstofslang. Ondersteuning van de kabel lost het eerste euveltje op en de relatief zware Manhattan II het tweede. De richting van de interlink wordt bepaald door het verschil in sexe bij XLR. Maar de geringe lengte en stijfheid (we zijn er weer!) maakt dat je de kabel niet de noodzakelijke 90? kunt laten torderen als de eindtrapjes boven de voortrap staan, zoals bij mij. Risico van kabelbreuk of de apparatuur omdraaien? Heb gekozen voor het laatste, met een ochtendje plankjeszagen tot gevolg. Veel tijd, veel tekst. En nog geen klank gehoord.
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS.
