Cyrus & de Modulaire Modus
Door John van der Veer HVT 1, januari 2020
Op de vier kartonnen dozen van mijn hooggeëerde gast prijkt de Union Jack in vol ornaat: Cyrus is zo Brits als Beatles en Brexit. In HVT heeft het merk al geruime tijd niet meer in de spotlights gestaan. ‘Bloody time for a change, my dear Watson.’ One Hifi Import is zo voortvarend geweest om maar liefst vier apparaten van Cyrus ter beschikking te stellen, waarvan de Stereo 200 eindtrap en de Pre2 DAC – de laatste tevens aangevuld met de nieuwe QXR update – centraal staan. Over de voordelen van de linker weghelft.
Een nadeel van ouder worden is dat je dat inderdaad wordt. Om met de al even Britse Pink Floyd gitarist David Gilmour te spreken, die momenteel geniaal gierend (en gierend geniaal) uithaalt op de Cyrus/Yamaha NS5000 combi: ‘You think you’re getting older and wiser, but you’re just getting old.’ Een voordeel van ouder worden is echter wèl dat het naslagwerk groeit. Het moet rond 1985 zijn geweest dat huisgenoot Lucas van der Mee vol trots zijn Cyrus versterker liet zien en mij probeerde te overtuigen dat zijn zojuist verworven update, een externe voeding voor de eindtrap, zo’n groot verschil in geluid had opgeleverd. Ik keek aanvankelijk lichtelijk meewarig arrogant, wat al bij de eerste tonen acuut smoorde: bek vol tanden. Lucas was op dat moment nog geluidsman van De Dijk. In Studio Wisseloord werd hij ontdekt door niemand minder dan Bob Clearmountain, die hem nagenoeg sommeerde om naar Los Angeles te verhuizen, waar hij een belangrijke functie kreeg in de legendarische Ocean Way studio’s. Vervolgens trad Lucas in dienst van het al even legendarische Apogee. Voor dat bedrijf heeft hij cruciale AD/DA converters ontwikkeld. Ik bedoel maar, zo iemand dus. En wat mij van destijds is bijgebleven, naast een les in vooringenomenheid, is dat Cyrus een klant de mogelijkheid biedt de hifi keten op een volstrekt unieke wijze naar een hoger plan te tillen. Bijna 35 jaar na deze les mag ik constateren dat Cyrus diezelfde filosofie nog immer koestert, en heeft uitgebreid.
Kwartet
Een blik op het repertoire leert dat je met iedere hifi-component van Cyrus alle kanten op kunt, in diverse prijsklassen, met diverse opties en, als gezegd, vaak opwaardeerbaar naar een hoger level. Zou graag m’n tanden in de hele zooi willen zetten, maar moet me nu beperken tot het kwartet logees. De versterking wordt verzorgd door de Stereo 200, een hybride klasse D eindtrap met een vermogen van 2 × 203W. Voor ’t idee, Cyrus heeft ook geïntegreerde versterkers en diverse eindtrappen: naar ‘beneden’ de X Power 2 × 100W, die ook gebridged als 181W monoblok kan worden ingezet, en naar ‘boven’ de Mono X 300 Signature, een ‘Zero Feedback’ mono 319W eindversterker. De eerste update is nummer 2 van het kwartet: de PSX-R2, een externe, separate voeding (‘fully regulated intelligent power supply’) die je met een vijfpolige din (krijg een flashback van mijn oude Quad) op beide DAC’s kunt aansluiten. Lees in de productlijst dat de voeding ook als update voor de streamer(s), CD-speler(s), geïntegreerde versterker(s) en de X Power eindtrap kan worden gebruikt. ‘Mijn’ versterker heeft die optie niet: daar zit ie ingebouwd! Dan het stralend middelpunt van het kwartet, de tweeling Pre2 DAC, een zonder en een mét de QXR geïntegreerde opwaardering. Iedere Pre2 DAC kan worden uitgebreid met de QXR kaart, waarover later meer. Rick van Nimwegen, de onvermoeibare enthousiasteling van One Hifi Import heeft, in het gezelschap van zijn charmante vrouw Caecile, beide versies in de Spuistraat afgeleverd. Kortom, zonder ingewikkelde plichtplegingen kan er thuis van alle kanten worden besnuffeld en vergeleken.
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS.
