Audiofiel!
Door Michel van Meersbergen, HVT 3, maart 2023
Lekker beginnen met een statement en ook nog eens voorzien van een bevestigend uitroepteken. Boze tongen beweren wel eens dat de verschillen in geluidskwaliteit tussen vinyl en cd niet waarneembaar zijn en dat ‘de audiofiel’ een domme sukkel is die zich in de luren laat leggen door de drift middels een uniek en vooral duur audiosysteem te transfigureren in een uniek wezen. Ik weet nog steeds niet of ik moet lachen dan wel huilen om dit soort beweringen, maar ze zijn er echt!
Audiofiel… het lijkt in de context van het aangehaalde artikel verdorie wel een scheldwoord. Natuurlijk zullen onder ons ‘audiofielen’ velen zijn die de sirenenzang van een serieus mooi uitgevoerde behuizing moeilijk kunnen weerstaan, precies die ‘kracht’ die nodig is een schakelaar te bedienen als kunstvorm weten te waarderen, of ontroerd raken van het aanschouwen van een achterpaneel met alle aansluitpunten. Voor de ‘onwetende’ een mogelijk moment in paniek te raken, voor de ‘wetende’ het begin van een eindeloos en vooral persoonlijk verhaal. Laten we daar maar een uniek verhaal van maken!
En ja, bepaalde uitgaven kunnen op geen manier rationeel uitgelegd worden, maar emotioneel juist wél. Iedereen met een beetje audio in de aderen kan een oneindige lijst variabelen toevoegen waarmee de keuze tot juist dát component, juist dié bepaalde samenstelling van een set, vul maar iets in, gemotiveerd kan worden. Geluidservaring en muziekbeleving zijn dermate persoonlijk dat elke poging tot generaliseren daarvan is gedoemd tot mislukken. Dat laatste betekent natuurlijk dan weer niet dat er geen sprake van een breed gedragen overeenstemming kan bestaan. Om de afkomst van de subjects van deze review maar eens aan te halen: Hegel staat op z’n minst garant voor een zeer integere muzikale prestatie. Daar zijn we het, denk ik, wel over eens.
H30A ‘The Orchestra’
We hebben er even op moeten wachten, maar eindelijk hier in Huize van Meersbergen: de langverwachte opvolgers van de P30 en H30. Wegens gestaakte productie van juist die uitgangstransistoren die de uitgang van de H30 verzorgden (en doorslaggevend voor de naam en faam van de H30) was die opvolging een uitdaging. “De voorraad raakt uitgeput waardoor de H30 in geleende tijd leeft”, in de woorden van Hegel zelf. Ga dan maar eens op zoek naar een vervanger. Een onderdeel kan in technische zin verbeterd worden, echter, zo’n verbetering kan in de omgeving van audio weleens verkeerd uitpakken, zeker wanneer het gedrag van een dergelijk onderdeel fundamenteel in een ontwerp is. Het is geen kwestie van een nieuw onderdeel dat ‘lijkt ongeveer op’ als vervanger toe te passen en vervolgens doen alsof er niets aan de hand is, of erger: het als een ‘upgrade’ communiceren. Eenieder die ooit een presentatie van Hegel’s eigenaar en hoofdontwerper Bent Holter heeft meegemaakt, wéét dat een dergelijke gemakzucht in zijn brein eenvoudigweg niet bestaat. Kortom, bye bye H30, hello H30A ‘The Orchestra’. Alleen nog in het concept van een referentie eindversterker hetzelfde als de H30, maar verder compleet vernieuwd, 2 cm hoger, 2,5 cm dieper, bijna 2,5 kg zwaarder en oh ja… met nieuw front! Het bijna strenge Scandinavische uiterlijk heeft een inkeping gekregen. Nog steeds minimalistisch, maar met een speelse knipoog. Met maar liefst 56 transistoren in de eindtrap en mono geschakeld goed voor een vermogen van 1.100 Watt aan 8 Ohm. In stereo is 350 Watt per kanaal aan 8 Ohm mogelijk. Met een dual mono voeding van 2000 VA, een buffercapaciteit van 270.000 uF en een demping van meer dan 500 (in mono) zal elk denkbaar speakersysteem met gemak aangestuurd kunnen worden.
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS
