Nog beter op statief
Door Michel van Meersbergen, HVT 2, februari 2018
Het was terug in 1996 toen – de toen nog niet – Mevr. van Meersbergen en ik besloten dat het beter was voor een tijd even niet op elkaars lip te zitten. In een spagaat van verdriet en blijdschap betrok in een zolderetage in de buurt en besloot mijzelf eens te troosten met audio-gerelateerd. Het werden een TEAC CDP-huppeldepup, een Duson C1000, een Duson A10 en… een paartje KEF Reference 1.
De TEAC maakte helaas minder indruk, maar Duson en KEF Reference 1 prijken in het persoonlijke sentimentsarchiefje. Alleen daarom al een oprechte ‘Ja! Leuk!’ als antwoord op het verzoek een recensie te doen van de huidige generatie Reference 1. Dat er tussen de Reference 1 van 1996 en de Reference 1 zoals die sinds 2014 op de markt verschijnt nogal wat verschillen zitten, lijkt mij een ernstige understatement. Laten we het verleden voor wat het is en vooral het heden behandelen.
Luxe en praktisch
Om maar aan de oppervlakte te beginnen… ik vind het een mooie verschijning, heel mooi zelfs. In mijn geval uitgevoerd in satijn Amerikaans walnoot. Minimalistisch, doch in een zeer rijke uitvoering en waar de luxe vanaf druipt. En iets bruuts. Iets in de afmetingen van de kasten, de rechte lijnen; de onderlinge verhoudingen geven de Reference 1 een misschien wel een agressief uiterlijk. Denk bijvoorbeeld aan de neus van een matzwarte Bentley Continental. En dan de terminals; platina-verguld en lijken uit de badkamer van laten we zeggen een luxe appartement in Qatar te zijn ontsnapt. Los van de esthetische kwaliteiten zijn ze fysiek heel praktisch. Een luidsprekerkabel aansluiten ging nog nooit zo stijlvol, makkelijk en met zoveel zekerheid: nooit meer drie keer de boel ‘for heaven’s sake’ nog eens controleren voordat je het spul aanzet.
