Bare necessities played well
Door Michel van Meersbergen, HVT 7/8, juli/augustus 2017
Onlangs heeft Onkyo met de DP-S1 ‘Rubato’ haar tweede generatie DAP gelanceerd en boort daarmee, ten opzichte van voorganger DP-X1, een lager prijssegment aan. Het is verleidelijk te denken dat de prestaties daarmee ook wat meer bescheiden zullen zijn, maar een eerste blik op het apparaat doet mij eigenlijk denken dat er iets meer meespeelt.
Wanneer ik de DP-S1 uit de verpakking haal moet ik onmiddellijk denken aan een card-phone die ik ooit gebruikte. Ongeveer dezelfde afmetingen, ongeveer hetzelfde formaat met, voor mijn gevoel, dezelfde resolutie van het display. Krijg ik zowaar een wat sentimenteel gevoel? Begrijp mij goed, ik wil allerminst beweren dat Onkyo een retro-pad is ingeslagen maar denk nu iets meer te begrijpen van de keuzes die gemaakt zijn om de DP-S1 naar het betreffende prijsniveau te brengen zonder in te boeten op daadwerkelijk functionele kwaliteit. Net als bij het display zien we dezelfde insteek terug bij het OS: Linux Proprietary met alle functies voor een stabiel en snel opererend apparaat, maar min de functies die daar niet direct bij betrokken zijn. Verder een zeer efficiënte skin van Onkyo zelf. Koppelingen naar Tidal, Tunein en Deezer zijn aanwezig en dat is het dan. Charmant of niet?
Specs
Hebben we tot nu toe besproken wat we niet krijgen, dan is het nu tijd om eens te gaan kijken wat we wél krijgen. Het aluminium kastje meet 94 x 63 x 15 mm en weegt een bescheiden 120 gram. Buiten de standaard knoppen (aan/uit, play/pause, skip heen, skip terug) en ruime volumeknop, vinden we nog een ‘lock’-knop. Deze blijkt handig. Het formaat nodigt uit de Rubato in wat kleinere zakken te steken en blijkt het touchscreen iets gevoelig voor onbedoeld schakelen. Het touchscreen zelf is 2.4 inch, 320 x 240 pixels groot. Zoals geschreven, de resolutie is misschien beperkt maar volstaat prima. Uitgangen zijn zowel 3.5 als gebalanceerd 2.5 mm. Via de instellingen moet je aangeven welke uitgang je wilt gebruiken. Communicatie met de computer en opladen gaat via micro-USB.
Streamen met wifi gaat over 2.5GHz en 5GHz band. Bluetooth helaas via de SBC codec. Ik had hier graag aptX gezien… De interne opslag is 16GB en valt via twee slots uit te breiden naar 416GB. Met een volle accu heb je maximaal 15 uur speelplezier, al luister je dan wel MP3 (maar wel weer met een upsampling naar 24-bit/96Khz). De versterking is in drie standen te zetten, zodat ook de wat moeilijke koptelefoons goed aan te sturen zijn – al gaat dit natuurlijk een behoorlijke aanslag op de accu betekenen.
Over het OS heb ik al een tipje opgelicht. Linux Proprietary dat in al z’n eenvoud heerlijk snel opstart en de DP-S1 volkomen stabiel maakt. De skin van Onkyo is dan weer uitgebreid. Buiten al het gemak van playlists zijn er behoorlijk wat mogelijkheden het geluid optimaal naar je wensen af te stellen: een 10-band equalizer die zich, ondanks het beperkte schermformaat erg makkelijk laat bedienen. De equalizer heeft vijf voorinstellingen – die je ook weer naar eigen inzicht kunt ‘fine tunen’ – en ruimte voor drie instellingen naar eigen smaak. Het laag kan zich in 5 settings laten ‘boosten’ en je hebt de keuze PCM files te upsamplen naar 96/88.2kHz dan wel naar 192/176.4kHz. Ook kun je de bit-rate vastzetten op 32 en valt de DAC verder te beïnvloeden met een 7-stappige ‘Lock Range Adjustment’. Verder vinden we nog een digitaal filter met drie standen: Sharp – Slow – Short. Als klap op de vuurpijl kan het dondersteentje binnenkort ook MQA-bestanden spelen. Op korte termijn wordt een firmware update vrijgegeven die het mogelijk maakt van deze nieuwe techniek te genieten, net als dat bij de DP-X1 het geval is geweest. Je krijgt vanzelf een melding, als je maar verbonden bent met een netwerk. Het update proces zelf is verder een fluitje van een cent.
