Not a comeback!
Door Michel van Meersbergen, HVT 7/8, juli/augustus 2021
Don’t call it a comeback. Zo klinkt het nogal dreigend op de site van het Canadese Totem Acoustic. Verwar ze niet met de Model 1 – het roemruchte startpunt van Totem alweer meer dan 30 jaar geleden. Dan doen we zeker niet, de Model 1 is immers opgevolgd door de Element Fire. Wisten we allemaal, toch? Of toch niet? Om onverklaarbare redenen blijft Totem meer een onderwerp voor de ‘incrowd’. Jammer en vooral onterecht: deze altijd weer verrassend muzikale luidsprekers verdienen echt een breed publiek. Uit het gamma waarmee Totem mij altijd weer weet te raken: De bookshelf ‘Signature One’.
Het verzoek voor een review van een Totem-product wordt hier in huize van Meersbergen altijd weer met gejuich ontvangen. Van mijzelf tot aan Mej. van Meersbergen gaan we er extra lekker voor zitten. Nu is mijn allerliefste dochter daar leidend in. Op één of andere manier krijg ik haar met Totems wél verleid tot een meer ontspannen luistersessie. En gelooft u mij, soms moet ik met het bekende zakgeld dreigen om haar tot een – zover mogelijk – mening te krijgen. Degradeer ik met deze wetenschap Totem tot kinder-prullaria? Bepaald niet! Ik waardeer de mening van Mej. van Meersbergen altijd zeer en hoewel we 90% van de tijd van mening verschillen, kunnen we in alle veiligheid stellen dat wanneer we wél op één lijn zitten er zeker iets aan de hand is. Zeker wanneer er sprake is van positieve bijval van Mevr. van Meersbergen. Zo weet Vince Bruzzese, oprichter en hoofdontwerper van Totem, uit één model luidspreker altijd weer een schaal vol mogelijkheden en benaderingen aan te bieden. Een echte allemansvriend, maar dan een allesbehalve saaie!
Signature One
Toch blijft het feit dat Totem een relatief kleine speler op de Nederlandse markt is knagen. Is het het altijd weer de bescheiden vormgeving? Is het de vaak pragmatische uitvoering van bijvoorbeeld de luidsprekerterminals? Kortom, een tekort aan wat we ‘bling’ of ‘oomph’ kunnen noemen. Ik heb in het verleden een vroeg model KinPlay ter review gehad waarbij een onooglijk getwist snoer tussen beide luidsprekers bijgeleverd was. Dat vervangen door iets dat we in audiokringen ‘meer dan behoorlijk’ zouden noemen maar de verwachte winst was er bepaald niet. Wat maar weer eens aangeeft dat de mens zich ook eens zou moeten neerleggen bij wat aangeboden wordt en daarmee eenvoudigweg vertrouwen bieden in wat de engineers ervan vinden. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik worstel er ook regelmatig mee, maar in het geval van Bruzzese… gewoon doen. Onbewust waren de terminals het eerste waar ik echt naar keek toen ik de Signature One uitpakte en heeee, zie ik daar WBT? Op een aluminium plaat? What the Vince? Eerlijk is eerlijk, een viertal glimmende WBT-terminals zien er gewoon beter uit dan een paar ‘run-of-the-mills’ en verder toegegeven: het geeft toch het gevoel dat de producent zowel z’n product als de consument serieus neemt. Jaja… dat is heel subjectief, ik weet het.
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS