Moderne krachtpatser in een vintage jasje
Door John van der Veer, HVT 10, oktober 2020
Na de introductie van de gescheiden voor- en eindversterker in de 5000 serie lag het voor de hand dat Yamaha met een geïntegreerde versie zou komen. Die is er inmiddels, in maar liefst drie varianten. We testten de zwaarste van het trio, de A-S3200. De versterker heeft ook model gestaan in de HVT vinyl special, vooral in het kader van de bijzondere phono voortrap. Nu ligt het strikt analoge apparaat in zijn geheel onder het vergrootglas.
Beetje verwarrend. De drie varianten zijn de A-S3200, de A-S2200 en de A-S1200. Natuurlijk heeft Yamaha al eerder geïntegreerde versterkers uitgebracht, waaronder de A-S3000, de A-S2100 en de A-S1100, en natuurlijk is de nieuwe serie de opvolger van dit trio. Het grote verschil met de voorgangers zit in de kwaliteit van de toegepaste componenten. Die zijn deels afgeleid van de voor- en eindversterker in de 5000 serie, de C5000 en de M5000. Beide juweeltjes zijn lange tijd mijn huisgenoten geweest en hebben, geheel wederzijds, met moeite afscheid genomen van dat andere juweel, de Yamaha NS5000, de favoriete luidspreker in mijn woonkamer. Omdat de kwaliteit van de C/M5000 combinatie een diepe indruk heeft achtergelaten, de A-S3200 als ‘afgeleide’ (tegen een lagere prijs dan de combinatie) vergelijkbaar zou moeten scoren én we de mogelijkheid hebben om de versterker lange tijd in vele toepassingen in te zetten, is een bespreking in HVT absoluut op zijn plaats. Lastig aspect is altijd weer dat zowel de lezer als ondergetekende de technische verschillen ter kennisgeving moeten aannemen. Echt moeilijk zijn ze overigens niet te begrijpen. Zelfs ik snap het en geloof me, dat zegt veel. Maar, ik heb niet alle varianten paraat en kan dus feitelijk niets zinnigs zeggen over de impact van deze verschillen op het geluidsresultaat in mijn cockpit. De vorige serie ken ik niet, de twee goedkopere varianten in de huidige ook niet. Heb wel (veel) andere referenties voorhanden en die dan ook veelvuldig geraadpleegd.
Tweeling
Een ander punt van verwarring is de opzet van deze versterker. Zowel het uiterlijk, waaronder de riant uitgevoerde, uitbundig meezwaaiende VU-meters (eeneiige tweeling, beiden dirigent geworden) als het strikt analoge signaalverloop suggereren dat we te maken hebben met nostalgie omarmende retro. Zoals een (overigens zeer intelligente) jonge leerling zich onlangs liet ontvallen: “Digitaal, wat is dat?”, zo zou een leeftijdsgenoot zich hetzelfde kunnen afvragen over de term ‘analoog’. Met de A-S3200 houdt het in ieder geval in dat je op de versterker geen enkele digitale bron kunt aansluiten (en dat is tegenwoordig alles, behalve de draaitafel), zonder DA-conversie, hetzij in het digitale apparaat, hetzij extern. Om over draadloze verbindingen maar helemaal te zwijgen. Heb de Yamaha MusicCast VINYL500 draaitafel als analoge bron gebruikt en dat andere bejaarde fenomeen, CD, als digitale, het laatste toevertrouwd aan de Primare DD35. Dit prachtige Zweedse apparaat is een CD loopwerk met uitsluitend digitale uitgangen (optisch, S/PDIF). Geen nood, de Mytek Manhattan II pre-amp/DAC is van alle gemakken voorzien, waaronder digitale ingangen en een uitstekende DA-omzetter. De MusicCast heeft tevens de optie van een phono preamp. Dat biedt de gelegenheid om beide items, in de draaitafel en in de versterker, met elkaar te vergelijken. Andere kruisbestuivingen zijn onder meer mogelijk doordat voor- en eindtrap van de A-S3200 van elkaar te scheiden zijn. Ik kan de Manhattan II dus ook als pre-amp direct op de power-amp van de geïntegreerde versterker aansluiten. En om het verhaal compleet te maken is ook de Mytek Brooklyn Amp als externe eindtrap van stal gehaald, om dit pre/power aspect om te draaien.
Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS
