Recensie

Yamaha C5000 en M5000

In de Ban(d) van de Familie

Door John van der Veer HVT 10, oktober 2019

Keek al een tijdje uit naar deze set, na het nodige te hebben gehoord, onder meer op de megastand van Yamaha op de IFA in Berlijn. De C5000 voorversterker en de M5000 eindtrap zijn speciaal bedoeld om, hoe kan het ook anders, de Yamaha NS5000 tot klinken te brengen. Deze luidspreker heb ik al weer bijna twee jaar in huis en is inmiddels bestookt met de meest uiteenlopende versterkers. Hoog tijd dus om de drie Yamaha 5000 componenten in besloten kring bijeen te brengen. Over een bijzondere familieband in adellijke high-end sfeer. Noblesse oblige.


Heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik een groot fan ben van de Yamaha NS5000, al sinds de eerste klanken die de loodzware luidspreker aan mijn appartement toevertrouwde, bijna twee jaar geleden. Wat spreekt me zo aan? Voor een groot deel is die voorkeur strikt subjectief. Vind het gewoon mooi. De vele collegae uit zowel de muzikanten- als hifiwereld die over de vloer komen, maar ook familieleden en vrienden denken er soms net iets anders over, met name als de voorkeur uitgaat naar klanken die met een soft-focus opgaan in het interieur. En nee, dat doen de Yamaha’s niet. Het moet gezegd: vrijwel iedere muzikant en producer gaat hier compleet uit zijn of haar plaat, op een enkele uitzondering na: “Bij jou kom ik niet meer luisteren. Ik kan daarna de helft van mijn muziekcollectie weggooien.” En: “Een echte muzikantenluidspreker”, liet een concurrerende importeur zich ontvallen, een uitspraak die ik ter kennisgeving aanneem. Een ander deel van mijn voorkeur is wat objectiever. Ik gebruik de Yamaha NS5000 om zowel mijn eigen producties als die van anderen onder de loep te nemen. En last, but not least: voor het werk dat ik voor HVT mag doen kan ik me geen betere referentie wensen dan deze luidspreker. Dat geldt, uiteraard, voor het beluisteren van verschillende versterkers en signaalbronnen. Maar ook op het kritische vlak van bekabeling (ook het inspelen!), pluggen en stroomvoorziening brengt de Yamaha NS5000 klankverschillen genadeloos over het voetlicht.

Slijm- en mottenballen

Even los van deze beroepsgedeformeerde constateringen is de NS5000 ook gewoon een heerlijke luidspreker die ik gretig consumeer vanuit mijn luie luisterstoel, al dan niet overgoten met de weldaad van Dionysus. Ook voor de visite en tijdens het koken trakteer ik de oren graag op geluidsgolven uit die zilveren ogen in glanzende pianolak. Gitaristen staan bekend als hopeloze charmeurs, een ander woord voor slijmballen. En ik moet toegeven dat dit een belangrijke reden is geweest om me over te geven aan het edele instrument. Maar met de komst van de NS5000 is het auditieve charmeoffensief belangrijk uitgebreid. Met resultaat, sprak hij met een brede grijns (een groot voordeel van de anonimiteit van het schrijven). De luidsprekers zijn in de loop van de tijd beluisterd met veel verschillende versterkers, bronnen en bekabeling die ter test op bezoek kwamen. De vaste kern werd steevast uitgemaakt door een Quad 33/303 set en het repertoire van Mytek. De eerste is definitief in de mottenballen beland omdat de kwaliteit inmiddels toch wel achterhaald is, zeker met de razendsnelle ontwikkelingen in Klasse D versterkertechnieken. Rest de Mytek set, bestaande uit de Manhattan II DAC en twee Brooklyn eindtrappen. De laatste worden afwisselend gebruikt; ik zet er één of twee in. In het laatste geval in de bridged mode, om de vermogensreserve per kant te verdubbelen, of in twee keer dubbel mono, om bi-amping te kunnen toepassen, als een luidspreker in die optie voorziet. De NS5000 heeft deze mogelijkheid niet. Als versterkers worden vergeleken op de Yamaha’s gebruik ik één of twee (in het laatste geval gebridgede) Brooklyn AMPs, om de overeenkomst in vermogen (lees: dynamiek) zo eerlijk mogelijk te benaderen.

Wil je de rest van het artikel lezen? Koop dan HVT of download onze kiosk voor Android of iOS.