Dramatiek van TRPTK
Door Michel van Meersbergen, HVT 10, oktober 2018
30 juni j.l. opende TRPTK (spreek uit als ‘Triptik’) officieel haar deuren. Alhoewel, ‘openen’… deze studio bestaat sinds 2014 en was voorheen in Baarn gevestigd alwaar het fijn was, maar toch niet helemaal wat oprichters Brendon Heinst en Luuk Meijsen voor ogen stond. De verhuizing van TRPTK naar de Utrechtse Texasdreef is dan ook een zevenmijlsstap in de verwezenlijking van een gekoesterde droom.
Behalve een opname- en mastering-studio is TRPTK ook een label en brengt onder die naam pareltjes van producties uit. Hier zien we een samenvloeien van serieuze musici, techniek, kennis om die techniek te beheersen en een heerlijk ontbreken van commercie. TRPTK laat zich, in mijn optiek, dan ook in essentie samenvatten als ‘wars van welke hype dan ook’. Hier geen hippe analoge toestanden omdat het móét – overigens ook niet omdat het kán. Nee, het is high-res wat de klok slaat. En het is high-res wat de consument hoort. En niet alleen dat, TRPTK laat horen tot welke hoogte high-res in staat is; dat gaat dus héél hoog.
Toegankelijk
Ook op artistiek niveau zien we hetzelfde hoge niveau – al is dit zoals altijd in ‘the ear of the beholder’. Geen alledaagse muziek en verhalen, dat zeker, maar ook weer niet dat er minstens tig jaar conservatorium voor nodig is om tot een vorm van begrip te komen. Waar, naar mijn smaak, veel audiofiele labels de fout ingaan, is het te ‘mooi’ willen opnemen van dynamiek en detail, muzikale stukken daar dan ook op selecteren en onderweg de neiging hebben het overzicht te verliezen. Ik heb dan de neiging nerveus te worden van dergelijke producties. Dit is iets dat Brendon en Luuk dan ook stevig vermijden. Er wordt opgenomen ‘wat er plaatsvindt’ en het ‘plaatsvinden’ is een mix van ‘wat – hoe – waarom’ met de artiest als absoluut middelpunt. Ik heb de mazzel gehad even aan te schuiven bij een opname van hedendaags klassieke gitaar en hoewel dit niet geheel mijn genre – erger: ik vind het doorgaans ontoegankelijk – viel bij het terugluisteren van de ruwe opnames het spontane karakter hiervan op. Dit is wat er gespeeld is, wat ik gehoord heb. De optelsom resulteerde voor mij in een, voor dit genre, een opvallende toegankelijkheid.
